Bulaklak ng Mayo

P_INAKAMAGANDA  si Nieves sa kanilang baryo. Pinakamarami pang manliligaw. Pero nang mamili si Konsehal Atong Magdaraog at Manang Felipa ng magiging Reyna Elena sa Santacruzan, si Agnes Cailles na anak nina Dońa Aurora at Don Augusto ang kanilang kinuha. Hindi rin sa kanya ibinigay ang papel ng Reyna de las Flores kundi kay Thelma Azurin, ang wala-pang-dose anyos na anak ni Manang Sylvia na may-ari ng maraming mga mini-groceries sa buong lalawigan.

Walang nagawa ang mga kabataang may gustong si Nieves ang maging pinakatampok sa taunang prusisyon. Mga Hermano’t Hermana Mayor kasi ang pumili at ang mga pinili nga nila ay mula naman sa pinakamayayamang angkan sa kanilang lugar. Kahit nga ba hindi gaanong kagandahan ang mga ito, tiyak namang magpapabonggahan sa mga isusuot na gown. Si Pitoy Moreno pa raw ang gagawa ng terno ni Agnes samantalang si Rikki Jimenez ang tatahi ng kay Thelma.

Naging bulung-bulungan ito sa mga umpukan. Magiging kahiya-hiya raw sa mga bisitang manonood ng Santacruzan dahil kahit na ang mag-i-Infanta Judith na si Sylviang katukayo ng ina ni Thelma ay di-hamak na mas maganda kaysa kay Agnes. Paano na kaya kung kay Nieves pa ikukumpara ang unica hija ng mga Cailles?

N_AGING Reyna Sentenciada lamang si Nieves at kahit nakakadena siya’t may piring ng manipis na tulle ang mga mata, lutang na lutang pa rin ang kanyang ganda. Kaya hindi nakapagtatakang sa kanya nagkaipun-ipon ang mga kabinataang nakikipagprusisyon at buong gilas siyang tinanglawan ng mga hawak na kandila. Mabuti’t masyado pang bata si Thelma kaya balewala sa kanya kung mga tagabantay lamang nila sa grocery ang kanyang kasabay sa prusisyon. Pero bahagya nang nailihim at naikubli ni Agnes sa kanyang tabinging ngiti ang pagkainis at pagkainggit kay Nieves. Kitang-kta sa kanyang mukha. Paano naman, talagang nakasisilaw ang mga ilaw na sa kanya’y tumatanglaw mula sa desiyentong bombilya na pinaaandar ng kuryente mula sa generator na inarkila pa ng mga Cailles mula sa Kapitolyo.

Kitang-kita tuloy ang mukha ni Agnes na hindi naremedyuhan ng make-up ng galing pa sa Maynilang beautician ni Fanny Serrano. Suwerte’t napakaingay ng tunog ng generator kaya hindi narinig ni Agnes ang usap-usapan ng mga manonood na tsismoso’t tsismosa na laking ganda raw ng gown ni Nieves na nirentahan lamang ng one hundred pesos sa mga baklang modista sa bayan kaysa sa singkwenta mil na suot ng Reyna Elena.

Kung nagkataon, baka hindi na tinapos ni Agnes ang prusisyon sa inis, laluna’t talagang humuhulas na ang kanyang make-up sa pawis dahil sa init ng ilaw na nakatutuok sa kanya kahit pa nga panay na ang pahid sa kanya ng panyo ni Dońa Aurora.

Nang pumasok na sa simbahan ang prusisyon para sa bendisyon ng pari at sa huling pag-aalay ng bulaklak sa Mahal na Birhen, lalong tumingkad ang ganda ni Nieves sa pagkumpul-kumpol ng mga kasaling sagala sa Santacruzan. Namukod-tangi rin si Sylvia sa suot nitong matingkad na sayang pula.

Sa lahat ng mga dalagang nagsagala, silang dalawa lamang ang mukhang hindi napagod sa mahabang nilakad ng prusisyon. Paano, sanay na sanay sila sa paglalakad. Mula sa kani-kanilang bahay, mamamaybay sila sa mga pilapil sa palayan, tatawid ng bukid at aakyat ng burol bago makarating sa mga pinapasukang eskwelahan sa Ilaya. Lahat ng kasamahan nila sa Santacruzan, laluna sina Agnes at Thelma, na parehong namulat sa hatid-sundong sasakyan, ay hinahapo’t hinihingal habang papunta sa harap ng altar.

Ni hindi nga nakarating sa paanan ng imahen ng birhen si Agnes dahil sumalampak na lamang siya sa unahan ng simbahan at aksidenteng naupuan pa niya ang abay na anghel ni Thelma na agad namang nagpalahaw ng iyak, kaya ang kanyang Constantino na lamang ang binendisyunan ng pari at nag-alay ng bulaklak na nangaluntoy na rin sa init ng panahon.

Hindi maipinta ang mukha ni Dońa Aurora sa kahihiyan habang napapailing na lamang ang mga Hermano’t Hermana Mayor. Abot-tainga naman ang ngiti ng mga tsismoso’t tsismosang nagtiyagang tapusin ang prusisyon. Lahat sila’y naging saksi sa tinamong papuri ng sentensiyadang si Nieves na mistulang isang tunay na Reyna habang buong ningning na nag-aalay ng mga bulaklak sa altar.

L_IMANG taon na ang nakalipas mula nang nakatutuwang buwan ng Mayong iyon sa Sta. Maria. Wala na siyang nabalitaan tungkol kina Agnes at Thelma. At dahil sa kanilang pagsasagala, nagkalapit ang loob nila ng Infanta Judith na si Sylvia. Kinuha pa nga nito si Nieves na abay sa kasal matapos itanan ng boyfriend nitong si Efren. Sabay rin sila ni Sylvia na kumuha ng yellow card para maging entertainers sa Japan. Nauna nga lamang siyang nakaalis. Naunang makipagsapalaran.

Dahil sa angking ganda, maraming nahumaling kay Nieves na mga costumers sa club na kanyang pinapasukan. Mabilis siyang umasenso. Madalas magpadala ng pera sa naiwang pamilya sa Sta. Maria. Hindi pa siya sumasagot ng oo sa mayamang Hapong kasosyo ng amo niya sa club, niyaya na agad siya nito ng kasal.

Guwapo si Kensaburo. Marami siyang kasamahan sa club na halos ipagduldulan ang mga sarili rito pero talagang si Nieves lamang ang pinupuntirya’t halos gabi-gabi’y siya ang binabantayan. Nagsawa na si Nieves sa mga tukso ng kanyang kasamahan na kesyo suwerte siya’t hindi na dapat pakawalan ang masugid na manliligaw. Pero may kung anong bumubulong na hindi si Kensaburo ang para sa kanya.

Hindi maunawaan ni Nieves na sa dami ng mga lalaking umaaligid sa kanya, wala talaga siyang mapusuan kahit isa. Ni hindi naman siya nainggit sa mga kasamahang palit nang palit ng boyfriends na Hapon. Tama na sa kanya ang mag-isa. Hindi nga siya masaya pero hindi rin naman siya nalulungkot. Hindi nga lamang niya maintindihan kung ano ang kanyang nadarama. Nakapagtatakang parang hindi niya matiyak kung ano talaga ang kanyang gusto. Hanggang lumipat siya sa Tokyo mula sa Kobe. Doon muling nagtagpo ang landas nila ng kaibigang si Sylvia.

S_ILA ni Sylvia ang naging tampok na singers sa club na iyon na pag-aari naman ng kapatid ni Kensaburo. Para sila makatipid, isang kuwarto na lamang ang kanilang inupahan ni Sylvia. Sinundan pa rin siya sa Tokyo ni Kensaburo pero ayaw na niyang magpasundo’t magpahatid sa Hapones. Ginawa niyang dsahilan si Sylvia. Hindi na niya kailangan ng kasama. Tutal, naroon naman si Sylvia.

Sa itaas ng double-deck si Nieves nahihiga at gabi-gabi, sinisilip niya si Sylvia habang ito’y natutulog sa ibaba. Ang mga pasilip-silip na iyon ang parang pumupuno sa kakulangang dati’y kanyang nadarama at lalong nagtaka si Nieves nang makaramdam siya ng pananaghili tuwing tatanggap ng sulat si Sylvia mula kay Efren at tuwing naghuhulog ito ng sulat para sa asawa. Hindi siya nakahanda sa natuklasan niya sa kanyang sarili.

Si Sylvia ang nagpamukha sa katotohanang natutulog at nagtatago sa kanyang katauhan.

“Tigilan mo ang pagbi-beybi sa akin, Nieves. Hindi magandang tingnan. Pareho tayong babae. Baka matsismis tayong tomboy,” sabi ni Sylvia noon bago ito tuluyang magpaalam sa kanya at lumipat ng tirahan.

Nakaharap siya sa salamin at nagme-make up nang bigla siyang sampalin ng katotohanang hinahanap-hanap niya si Sylvia hindi dahil kaibigan niya ito kundi minamahal. Pinagnanasaan. Tulad ng pagnanasa sa kanya ni Kensaburo. Kumalat ang mascara sa kanyang pisngi. Hindi niya maunawaan ang sarili. Mas maganda siya kaysa kay Sylvia. Mas babaeng tingnan. Mas mahinhing kumilos. Hindi niya matanggap na lahat pala sa kanya ay kabaligtaran.

Kaya sumama siya kay Kensaburo. Pinagbigyan niya ang gusto ng Hapones – na hindi naman talaga niya gusto. Matapos ang lahat, bumaligtad ang kanyang sikmura’t magdamag siyang suka nang suka sa hotel na pinagdalhan sa kanya.

U_MUWI si Nieves sa Sta. Maria noong Pasko. Hindi na siya bumalik sa Japan. Sa kanilang baryo na lamang siya titigil at magnenegosyo. Marami na siyang naipong puwedeng ipuhunan. Iba na ang tingin sa kanya ng mga kabaryo. Nakapagpatayo si Nieves ng sariling bahay. May sarili nang sasakyan. Hindi na rin dumadalaw ang mga dating manliligaw dahil sabi ng mga tsismoso’t tsismosa, naaalangan na raw ang mga ito sa kanyang katayuan. Para kay Nieves, mas gusto niya ang ganoon. Walang nanggugulo.

Pinasyalan siya nina Manang Felipa at inalok na maging Hermana Mayor para sa Santacruzan ngayong Mayo. Hindi siya tumanggi. Kinuha niyang Reyna Elena si Thelma Azurin na ngayon ay dalagang-dalaga na. Balikbayan din si Thelma. Sa San Diego, California nga lamang ito galing dahil doon ito pinag-aral ng kanyang ina. Iba talaga ang nagagawa ng pag-aaral at palalakbay dahil ngayon ay bagay na bagay na kay Thelma na maging Reyna Elena. Sa prusiyon, isa pa nga si Nieves sa nag-ilaw sa dalaga at may pagmamalaki sa kanyang mukha dahil sang-ayon ang lahat sa kanyang pinili.

Nang dumaan ang prusisyon sa tapat ng bahay ng mga Cailles, napansin ni Nieves si Agnes na walang humpay sa pagkaway sa kanya na parang nakakita ng isang matagal nang kaibigan. Niyaya siya ni Agnes sa loob ng bahay at kanya itong pinagbigyan para magkumustahan.

M_ABILIS na nagbihis si Agnes nang yayain ni Nieves na sumama ito sa simbahan para panoorin ang pag-aalay ng bulaklak ng mga sagala sa Mahal na Birhen. Ginamit nila ang kotse ni Agnes para mabilis silang makarating sa paroroonan.

Habang nagmamaneho, kuwento nang kuwento si Agnes. Hindi raw nito ikinahihiya na walang ama ang kanyang mag-iisang taon nang anak. Iba na raw ang panahon ngayon. Wala na raw siyang pakialam sa sasabihin ng mga tsimoso’t tsismosa. Ang mahalaga raw ay kung saan ito liligaya. Noon lamang napagtanto ni Nieves na hindi nga gaanong kagandahan si Agnes Cailles pero may itinatago rin pala itong nakapagpapagaan ng kanyang kalooban. Pumapasok na sa simbahan ang Reyna Elenang si Thelma nang dumating sina Nieves at Agnes. Dali-dali silang bumaba ng kotse. At magkahawak-kamay sa sumunod sa prusisyon.